"Back to school - Back to the Saint"

De titel vermeldt het al... 'Terug naar school - Terug naar de Saint' :)

Ik kreeg te horen dat de Saint zou sluiten of het zou doorverkocht worden, dus had ik wel zin om er een laatste keer naartoe te gaan.



Vrijdag kon ik er niet naartoe, zondag en maandag evenmin, dus bleef er enkel zaterdag over.
Er werd afgesproken om met enkele vrienden te gaan.




Zaterdagavond kwamen we aan bij het afgesproken punt; de Saint.
We gingen naar binnen en waren verbaasd om te zien dat er nog maar zo weinig volk aanwezig was :o Maar 30min later kwamen er steeds meer en meer mensen binnen, waarna er op het einde echt veel mensen aanwezig waren.




"Vanavond kan je shotjes bestellen voor 1 euro per stuk, dus drink die pinten leeg en bestel bij mij shotjes" zei één van de promogirls. "Dat is vet goedkoop! Daar moeten we van profiteren!" zei R.

Enkele shotjes later kwam de promogirl naar ons toe en zei: "Wie wil er shotjes voor 0.70 euro per stuk? Bij elk shotje dat jullie nu kopen zal ik er ook eentje drinken." De avond en nacht brachten we al drinkend en pratend verder door en uiteindelijk ...

Gingen we 's nachts rond 3u weer naar huis, maar sommigen van ons hadden teveel op. Wat er dan allemaal gebeurd kan je wel raden ;)

Dodentocht

100km wandelen in 24u is toch geen probleem??

Nouja ... dat was wat we dachten :D

Het begon allemaal op 24 augustus. Mijn vader en ik hadden 's avonds afgesproken aan de Zoo van Antwerpen, waar we wachtten op andere medewandelaars. We kregen T-shirts die gesponsord werden door de zoo, want er deden ook mensen mee die daar werken.

We wandelden het Centraal Station in, kochten er een ticketje en eventjes later zaten we op de trein richting Sint-Niklaas, waar we moesten overstappen om vervolgens met de trein naar Bornem te gaan.

Op de trein was de sfeer al heel plezant! We ontmoetten er andere wandelaars, sommige zongen zelfs liedjes en de kleine kinderen in een andere wagon waren allemaal aan het kijken naar wat voor "rare mensen" allemaal in de andere wagons stapten :)

Eenmaal in Bornem aangekomen moesten we enkel de massa volgen, aangezien iedere wandelaar naar het startpunt ging :P

De Dodentocht begon officieel om 21u en een kwartier voor de start zagen we Kris Peeters. Hij kwam naar ons om ons succes te wensen en daarna ging hij naar het startpunt om een kleine speech -als aanmoediging- te geven en om de Dodentoch te laten starten.

De start was vermoeiend omdat je de eerste 10km met één hele grote massa aan het wandelen bent; dan wandel je de ene keer heel snel en de andere keer sta je eventjes stil.

Rond 23u (dus na 10km) kom je los van de massa en kan je op je eigen tempo wandelen ;)

Vanaf dan tot 04u 's morgens is de sfeer heel tof! De mensen komen uit hun huizen en supporteren de wandelaars vanuit hun stoelen die in hun voortuin staan. Ze zeiden of vroegen dan: "Komaan! Nog 80km te gaan!" of "Wil je wat drinken of eten?" of zelfs "Hoe kunnen we jou het beste supporteren?" :P

We passeerden na een bepaald aantal km altijd een controlepost. Daar kregen we dan drinken en eten voor onderweg, maar dat is slechts tussen een bepaald aantal uren. Mijn vader en ik moesten zelfs een keer hard doorstappen omdat ze anders al aan het opruimen waren bij een controlepost xD

Mijn vader en ik hebben de 100km niet gehaald, maar volgend jaar gaan we het nog eens proberen! :D

Bobbejaanland

*zip* Ik ga rustig in de zetel liggen terwijl de tv aanspringt en Jill Peeters is net bezig het weer voor de komende dagen te zeggen.

"Donderdag schitterend weer met hoge temperaturen?? Dan kunnen we naar Bobbejaanland gaan!" zei ik tegen Eveline.

We hadden nog 1 ticket op overschot liggen die op het einde van het seizoen zou vervallen, dus moesten we die ticket zeker gebruiken ;)

Woensdagavond staat het nieuws op en hoor ik dat de treinhalte in Herentals donderdag gesloten is. "Hmm ... dat betekent dat er minder mensen naar Bobbejaanland zullen gaan! Daar moeten we van profiteren!" dacht ik bij mezelf :P

We kropen vroeg in ons bedje zodat we 's ochtends vroeg konden opstaan. We namen de auto en rond 10u 's morgens kon de pret beginnen!

Ik heb daar mijn grenzen verlegd en ben in alle attracties (met uitzondering van de Typhoon) gegaan. Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik had vroeger altijd schrik van snelle attracties of van attracties die over kop gaan :o

De Sledge Hammer was erg tof en de Banana Battle was zelfs nog veel toffer!

Andere mensen nat maken was iets dat ik altijd al heb willen doen! (a)

Mij kan je nog wel eens een keertje in Bobbejaanland verwachten! ;)

Dierentuin; Italië

Wat moet je doen als de Baldo (de hoogste berg in de buurt van het Gardameer) volledig met mist bedekt is en je al bijna alles hebt gedaan in de buurt??
Jah ... nadenken over datgene dat je nog graag wil doen, maar normaal gezien nooit zou doen op een reisje :P

"Laten we naar het Aquapark gaan!", zei iemand. "Nee, ik wil naar de zoo gaan!" zei iemand anders. Na nog veel andere ideetjes te hebben gehad zei iemand opeens: "We gaan naar de zoo! Dat is het goedkoopste en kan nog best tof worden! " Iedereen stemde uiteindelijk toe en we maakten ons klaar om te vertrekken.
In S. Felice namen we de ferry om daarna uit te stappen aan de overkant van het Gardameer en van daaruit reden we eventjes landinwaarts om daarna aan te komen bij de dierentuin.

De dierentuin aan het Gardameer was helemaal anders dan bvb de Zoo van Antwerpen of Planckendael. We begonnen met een "safaritochtje" als rondleiding en na die safaritocht mochten we de auto aan de kant zetten en konden we de zoo gaan verkennen.
Het was een grote zoo met veel verschillende dieren. Bijna alle dieren waren tam, dus kon je ze gerust aaien.

We dachten dat we alles gezien hadden, maar opeens merkten we dat er zelfs een plek was waar het over dinosauriërs ging :o

Het is echt een chille dierentuin die je zeker eens moet bezoeken!

Tignale; Italië

Het einde van de schooljaar ... JOEPIIIIEEEE!!
Iedereen zal het met mij eens zijn als ik zeg dat we blij zijn wanneer het de laatste schooldag van het jaar is!



Na die laatste schooldag moest ik mijn spullen inpakken, omdat er een reisje van 17 dagen naar Italië was gepland :) .



De bestemming? Dat was bij een hotelletje in het dorpje Tignale aan het Gardameer.

Wandelen, zwemmen en ontspannen aan het zwembad liggen, tafeltennissen, en de lokale cultuur bezichtigen waren 1 van de vele dingen dat ik gedaan heb.





Soms heb je wel eens dat er niemand een taal spreekt die je kent, maar deze keer was dat totaal anders. De obers, lokale mensen, ect konden soms even goed Engels, Frans of Duits als Italiaans spreken. Zo kon je ook eens met de mensen van die streek praten en vragen waar je zeker eens geweest moest zijn en welke plekken een dempertje waren :D
Dit alles maakte het reisje veel aangenamer en ook heel tof! ;)




Het was zeker de moeite waard! Volgend jaar keer ik terug naar dezelfde plek om die leuke mensen weer terug te zien! ;)